top of page

Tot rust komen en verbinden...

Elke dag sluiten we af met een moment van verbinding en rust. Dit doen we op verschillende manieren. Het duurt maar 10 minuutjes, maar het maakt soms je hele dag!


  • Spiegelen: We starten met een leider en een volger. Na 5 minuten wisselen we van rol. Naargelang de verhaallijn of wat er die dag leefde, doen we dit op verschillende manieren: *lichaamshoudingen *spiegelen met handen tegen elkaar *spiegelen met voeten tegen elkaar Het mooie is wanneer de kinderen na enkele keren niet meer moeten afspreken wie de leider en de volger is en dat ze samen alles in elkaar over laten vloeien!

  • Human mandala's: Met de herfstvruchten maakten we mandala's. Ideaal om dit zelf ook eens uit te testen! Ik toonde foto's van menselijke mandala's en de kinderen probeerden deze zelf na te bootsen. Door de rustige muziek op de achtergrond bleven ze een opstelling rustig aanhouden tot er een nieuwe opdracht kwam. Al werd er in het zoeken naar de juiste opstelling soms wel wat gegiecheld!

  • Visualisatie: Naargelang het verhaal of de opdrachten die dag bedenk ik een kort visualisatieverhaal. De kinderen gaan ergens in de klas op de rug liggen en sluiten eventueel de ogen. Met hun handen op hun hart voelen ze hun hartslag. Met hun handen op hun buik de ademhaling. En dan zijn we rustig om naar het verhaal te luisteren. Ik blijf dicht bij hun belevingswereld zodat ze zichzelf in het verhaal kunnen plaatsen. Sommige kinderen zitten na het verhaal al snel terug in de kring. Anderen nemen nog even langer de tijd ;).

  • Last but not least! De favoriet van de kinderen... MASSAGE! De allereerste keer letterlijk wat onwennig aftoetsen bij elkaar, vanaf de tweede keer een gewenste vaste waarde! We leggen de handen op de schouders van een maatje voor we starten om contact te maken. Aan de hand van voorbeeldkaarten weten de kinderen wat ze bij elkaar moeten doen. Als je maatje te hard masseert, steek je je hand op en zo blijft het niet enkel rustig maar leren we ook onze eigen grenzen aanvoelen en aangeven. We sluiten steeds af met een bedankje. De kinderen kiezen meestal voor een innige knuffel en de overgave waarmee ze deze geven, wijst op echte waardering voor elkaar! PRACHTIG!



43 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
Post: Blog2 Post
bottom of page